مُنا گنجیان

هم برای آبادی قطره‌ای نمی‌باریم هم نگه نمی‌داریم حرمت خرابی را!

یه سری مهارتهای جالب هم دارم که چون نیک می‌نگرم به هیچ دردی نمی‌خورن فقط برای خودم جالبن.

تو مازندرانی دو تا کلمه داریم که ترجمه هر دو به فارسی معیار میشه 《نمی‌تونم》؛ بتومبه و نتومبه. ولی اینا یه فرق مهمی با همدیگه دارن. نتومبه یعنی واقعا نمی‌تونم انجامش بدم، بتومبه یعنی در واقع می‌تونما ولی حالا به هر دلیلی الان اراده‌شو ندارم. دولت به وضوح در وضعیت بتومبه است.

هر جور حساب می‌کنم واقعا احتمال اینکه ایران رو دشمن خارجی از هم بپاشونه به مراتب کمتر از اینه که با این اوضاع برق و آب و اشتغال و تولید و... خودتون با بحران ناکارآمدی نسخه‌ این مملکتو بپیچین.

از آدمهایی که می‌تونن برای تفهیم یه مساله‌ی پیچیده از مثال‌های درست و خوب تو یه کانتکست دیگه وام بگیرن و موضوع رو قابل لمس کنن خیلی خوشم میاد. یه مهارت جالبیه که هر کسی نداره و اکثر آدمایی هم که تلاش می‌کنن زیاد مثال بزنن افتضاح مثال می‌زنن و استدلال رو می‌کشن با مثالاشون.

زیبایی این شعر و این آهنگ انسان را به وجد می آورد. چه طور می شود در قالب کلمات و شعر اینگونه فریبکاری و دورویی غرب را فریاد زد. لاک پشت های دریایی را نجات می دهند، کلمات را با عصا قورت دادگی انتخاب می کنند،درختان را بغل می کنند و با آن نمایش انسانیت اجرا می کنند، اما هم زمان در…

هنوز هم باورش برام سخته که در سال ۲۰۲۵ بصورت زنده داریم یک نسل‌کشی تمام عیار رو تماشا می‌کنیم و کاری ازمون بر نمیاد. یعنی همه‌مون با هم حتی نمی‌تونیم در این حد به جنایتکار فشار بیاریم که مجبورش کنیم آب و غذا رو نبنده به روی مردم بی‌گناه.

سلطنت‌طلب‌ها دارن زیر اون توییتم به مهدی حسن میگن ۵۷ی. هرچی به این گزاره اضافه کنم از طنز ماجرا کم می‌کنه😂

من تقریبا مطمئنم اگه ج.ا رویکردی مثل حکومت سعودی داشت الان از در و دیوار جامعه روشنفکری بهش فشار میاوردن که باید علیه اسرائیل و غرب موضع مقتدرانه‌ی ضد استعماری بگیری. ولی مشکل اینه که هر چیز خوبی وقتی تبدیل به رتوریک غالب نظام حاکم یک کشور میشه از اعتبار و ارزشش کاسته میشه.

کاری که ایرانیِ سلطنت‌طلب با ذهن و روان یک انسان نرمال می‌کنه:

من میخوام زبان عربی یاد بگیرم.(محاوره) کسی معلم زبان خوب میشناسه؟ #ریتوییت

زید رو نمی‌دونم حالا ولی من و همسرم ۷۰ درصد صحبتهامون درباره سیاست و غذاست. یعنی حتی با دوستامم ۷۰ درصد صحبتامون درباره سیاست و غذاست. تو این وضعیت کشور و منطقه پس درباره چی حرف بزنیم؟ وا.

پیر شدن از اونجایی رسمی میشه که دیگه دنبال خواننده و موزیسین و بند موسیقی جالب جدید نمی‌گردی و فقط همون‌هایی که از قبل می‌شناختی رو گوش میدی؟

جامعه‌شناسی اساسا تلاشی برای علمی کردن سوسیالیزم بوده که به نطر من ناکام هم مونده

بزرگترین مشکل برکینگ بد اینه که بعد از تموم شدنش هرگز این سوال رهات نمی‌کنه که چی ببینم که در حد برکینگ بد خوب باشه؟

به اون اکانتم که ۲۰۱۲ ساخته بودمش دسترسی پیدا کردم و الان انگیزه مضاعف دارم برای دی اکتیو کردن این اکانت.

مدام می‌گن ما که با اسرائیل مرز نداشتیم، چیکارمون داشتن؟ اگه تحریکشون نمی‌کردیم، اگه فلان نمی‌کردیم، الان کره جنوبی بودیم، ژاپن بودیم! :) درد ما همینه، درد ما بی‌سوادیه، درد ما تاریخ نخوندنه. این زمین نفرین‌شده رو نفرین نکردن، خودمون با نفهمی‌مون به لجن کشیدیم/