سام گیوراد

« یک امر ناممکنِ مناسب (adunata eikota) همواره بر یک امر ممکنِ نامناسب (dunata apithana) رجحان و برتری دارد.»

عقل ایرانی از ساعت آفتابی استفاده نمیکرده چرا شب هم آب رو باید اندازه می‌گرفته. و با دقت بسیار بالا.

پتروشفسکی بر اساس گزارش شاردن شرحی دقیق از عملکرد #ساعت_آبی یا «#اجانه» بدست داده است، پیمانه‌ای که در جای‌جای ایران با نام‌های کیل، تنگ، سبو و بست هم شناخته می‌شد و بر اساس تعداد آن، حقابه خرید و فروش می‌شد. به یک ربع پیمانه «جرعه» می‌گفتند و هر روز معادل ۹۶ جرعه است. #آب #پنگان

#پنگان (فنجان) یا [به گفته‌ خوارزمی] #اجانه و به گفته‌ شاردن #پیمانه_مدت، کاسه‌ای مسین و ظریف بود با سوراخی ریز در وسط که آن‌را بر سطح جوی ورودی به باغ قرار می‌دادند و رسوخ آب به کاسه و ته‌نشینی آن در کف جوی یک #ساعت_آبی را برای آبیاری تعیین می‌کرد. ساعت آبی #کاریز زبید گناباد

در توضیحات پروژه‌ی «همآب» (رتبه‌ی اول ششمین دوسالانه‌ی معماری ایران بخش کانسپت) با اشاره به سازه‌های آبی منطقه آمده: «روزگاری نه‌تنها آب قابل شرب را در یک منطقه کم‌آب برطرف می‌کرده بلکه آب به‌عنوان یک محصول صادراتی در جنوب ایران نقش ایفا می‌کرده و با لنج به عربستان صادر می‌شده.»

ویلیام کنت لُفتوس که از سال ۱۲۲۹ تا ۱۲۳۱ خورشیدی در شوش به کاوش سرگرم بود گزارش داده که در بستر قدیمی کرخه که «اکنون جنگل انبوهی از درختان گز، صنوبر و اقاقیا است آشیان شیرها است که مردم محلی از آن‌جا دوری می‌کنند» دو وزنه سنگی شیرنشان از تمدن جیرفت، هزاره‌ی سوم پیش از میلاد

«آنکه از روان ساختن آب‌ها و کندن جوی‌ها و استخرها و بستن راه بر سیلابها و کاست فزود آبها در روزهای سال و گردش ماه و حساب رویه سه‌گوش و چهارگوش و چندگوش و ساختن پلها و برنشاندن دولاب‌ها و چرخ آب‌ها بر رودها و چاه‌ها و دشواری‌های حساب آگاهی ندارد،در دبیری ناتوان است» #آیین_نامک

این داستان فیروز در آثار الباقیه ابوریحان نیز آمده است. در اندیشهٔ ایرانشهری به خلاف آنچه اخیراً مرسوم شده است که «باران رحمت از صدقهٔ سر قبلهٔ عالم است و سیل و زلزله از معصیت مردم»، آبادی و آسانی، خشکسالی و ویرانی و دشواری همه فرجام داد و بیداد فرمانروا است.

#لنگرود، نمایی از پل خشتی (خِشته پل) ـ ۱۳۷۵ برگرفته از مجموعه تصاویر «از آسمان ایران» #جاسم_غضبانپور

در فرهنگ آنَنْدراج آمده که #کامفیروز «نام شهری بوده به فارس از ابنیه فیروز جد انوشیروان چون سالها باران نمی‌آمد و او به دعای باران رفته در آن سرزمین باران ببارید و کام او برآمد آنجا شهری ساخته و کامفیروز نام نهاد.» نام این شهر درهم‌تنیده با #خشکسالی ۷ ساله‌ایست در زمان پیروز یکم!

در کتاب «فارس‌نامه» ابن‌ بلخی (قرن ششم مهی) از کامفیروز و #دشت_ارژن به عنوان «معدن شیر» سخن رفته است. شیری که با شیر آفریقایی در رفتار و چهره تفاوت داشت و روایت‌هایی خواندنی از آن در سفرنامه‌ها در دسترس است؛ داستان‌هایی که قرن‌ها با زندگی مردمان آن خطه عجین شده است.

چهار منظر از #لاهیجان این عکس‌ها در دل یک پروژه به سفارش وزارت مسکن و شهرسازی در سال‌های ۱۳۷۶_۱۳۷۴ توسط #جاسم_غضبانپور برداشته شده است. معماری متشخص کرانه کاسپین، فضای سبز چشمگیر و نبود بلای آپارتمان‌سازی بی‌رویه در عکس‌ها خودنمایی می‌کنند؛ مناظری که امروز در حکم کیمیا هستند.

امروزه با شیوه‌ای از #جامعه‌شناسی_پفکی در ایران مواجهیم که به #کولر_آبی بند می‌کند و آن‌را متهم شماره یک بی‌آبی می داند اما هرگز کنکاشی در این امر بدیهی نمی‌کند که چرا همانندان کیارش میلانی‌نیا در ایران قدر نمی‌بینند و در کار خویش بر صدر نمی‌نشینند!

عالیجنابان هنگامی که الزامات #معماری_پایدار در خانه‌سازی و شهرسازی به هیچ انگاشته شوند، مبحث نوزدهم مقرارت ملی ساختمان شوخی قلمداد شود، درختان که نقش چشمگیری در کاهش دمای محسوس دارند، از دست بروند و ساخت و سازهای خلاف قوانین شهری انجام شود؛ کوتاه‌ترین دیوار از آن کولر آبی است!

#یغمای_جندقی از کوشندگان #سره‌نویسی در نثر پارسی بود، تلاشی که شهمرادان رازی آن را نوشتن به «دری ویژه» می‌خواند و کیکاوس زیاری نامش را «پارسی مطلق» و بهاالدین بغدادکی به آن «نثری از عربیت خالی» می‌گفتند، طالبوف به آن «فارسی تمیز»، کسروی «زبان پاک» و حکمت «پارسی نغز» می‌نامیدندش.

دوستان آقای محدثی عجالتا این «فاکت»ها را نشان ایشان بدهند لطفا‌. #ملت_ایران

ضرب‌المثل «گوشت خوردن و استخوان به گردن انداختن» در زمانی قحطی بزرگ (در کشاکش جنگ اول جهانی) در تهران باب شد، ناظر بر اندک افرادی که تمکن خوردن گوشت را [در زمانی که کسر بزرگی از گرسنگی مردند]داشتند و برای فخرفروشی به دیگران از استخوان زیورآلاتی درست می‌کردند و به گردن می‌آویختند.

«قرض ورزی» برای آنکس که طلبکار ابدی است شاید فراتر از غلط املایی یک لغزش زبانی فرویدی باشد که همه را با پیش‌داوری به چشم بدهکار می‌بیند اما اگر مرادتان #غرض‌ورزی است من به علیرضا قربانی @arghorbani51بارها به علت کار بسیار غلط اجرای کنسرت در محوطه‌‌های تاریخی و ملی اعتراض کرده‌ام!

یک اثر ثبت شده در فهرست آثار ملی حریم دارد و «حریم و منظر» هم معنی مشخص و تعریف دقیق فنی دارند و از قضا حفظ حریم #اثر_ملی هم یک الزام قانونی برای ۳۶۵ روز سال است.