Hossein Hamdieh | حسین حمدیه
@HosseinHamdieh
PhD in Anthropology and Geography.
به عقب که نگاه میکنم میبینم در دهه سوم زندگی چقدر امیدوار بوده‌ام. مخصوصا قبل از ۸۸ همه‌چیز شدنی می‌نمود. میخواستیم سقف آسمون رو بشکافیم. جامعه هم اسیر نوستالژی نبود و گرفتار اتوپیایی پسینی. می‌خواست چیزی در آینده بسازه. چیزی بهتر. اما حالا چی؟ بقول مسکوب پیر و پفیوز و مچاله شدیم
علی میرسپاسی بحثی را در نقد مبانی تفکر ایرانشهری و ایده‌های جواد طباطبایی شروع کرده و ادامه خواهد داد. نکات جالبی طرح میکند، از جمله خوانش پروژه طباطبایی ذیل نوعی احیاگری که دغدغه دموکراسی ندارد. تماشای آن برای علاقمندان مباحث #ایرانشهری خالی از لطف نیست. youtu.be/LyTd70ypC3M?si…
همدردی انتخابی (selective sympathy) راهیه برای فرار از انسان‌دوستی. چنین آدمی اساسا نمیتونه همدردی کنه چون ارزش‌های انسانی برایش همگانی نیست. قربانی باید «لایق» توجه او باشه. امروز میگه سیستان نمی‌گذاره غزه رو ببینم و فردا چیز دیگری نخواهد گذاشت سیستان رو ببینه و بعد هم باز همین.
آزاردهنده‌تر از راست فاشیست ایرانی و ترهاتی که میگه، خاورمیانه‌ای‌هایی هستند که در آکادمی مطالب سفیدپسند تولید می‌کنند. پژوهش‌هایی که در آنها زن قربانی، ستمدیده، بدون عاملیت و منتظر ناجی سفید خودشه و در مسیر رهایی هیچ گامی نمیتونه برداره. مسخ و نیازمند و ناتوان و حقیر. اه واقعا.
If you're gobsmacked by the kind of BS Iranian monarchists come up with in English, try reading them in Farsi. It's a whole other level!
I debated 20 far-far-far-right conservatives on Jubilee's 'Surrounded.' Below are some brief highlights of them unable to answer my basic questions or rebut the simplest of points. Not sure whether to laugh or cry. Here's the full eye-opening 'debate': youtube.com/watch?v=2S-WJN…
Mehdi smoked that Iranian Nazi so hard, his ancestors felt it.
آقا، خانم. مراقب باشیم جهان رو از دریچه تنگ این پلتفورم نبینیم. ایرانِ بیرون از اینجا هزار بار همگراتر، جنگ‌گریزتر، خشونت‌پرهیزتر، همبسته‌تر و ضد دشمن خارجی‌تره. مردمی غم‌خوار وطن و نگران شرایط. آدم‌هایی میبینم که چراغ در دلم روشن می‌کنند. که دردشان به سرم آنقدر که خوبند.
I remember the German Interior Minister traveling to Qatar during the World Cup to support gay rights. Could she now travel to Gaza to stand with children for their right to drink water?
تعجب نکنید اگر ما روزنامه‌نگاران دیگر اینجا پوشش خبری نمی‌دهیم. به خدا قسم، امروز از شدت گرسنگی نتوانستم از جا بلند شوم. هیچ غذایی نیست. حتی اگر کسی پول هم داشته باشد، در بازار چیزی برای خرید پیدا نمی‌شود. ما همه گرسنه‌ایم. ما همه در حال مردن‌ایم. #GazaHolocaust
Do not be surprised when we journalists stop covering news here. I swear by God that today I could not get up from the hunger. There is no food. Even if someone has money, there is nothing in the market to even purchase. We are all starving. We are all dying.
دوستی دارم که از آلمان دائم تلاش داره بهم ثابت کنه چرا لازم بمب روی سرمون بیافته و چرا لازمه خون داده بشه برای تغییر و چرا امثال من مانع این راهیم. کاش بیخیال بشه. کاش بیخیال بشه.
Syria desperately trying to give Israel whatever it wants and still getting bombed
BREAKING: Israel targeted the Presidential palace and the Syrian General Staff building in Damascus. Source: Israeli Channel 12
Every One.
Every child in this picture is now dead.
سوریه رو ببینیم و به یاد بیاریم که مسأله، هیئت حاکمه ایران نیست و استعمار برای انداختن بمب بر سر آدم‌هایی شبیه ما به هیچ «بهانه»ای احتیاج ندارد و هر آنچه آن خسرو کند شیرین بود و هر اراده‌ای بکند خواهد شد و هر قدمی که بردارد موجه است. خون ما حلال‌ترین خون‌هاست و کشتن ما همیشه مجاز
موج انفجار،۳۰۰ پرسنل بیمارستان اعصاب‌وروان فارابی کرمانشاه را بعد از حمله اسراییل در ۲۶ خرداد، گرفته. محمدرضا عزیزی در پایگاه اورژانس میانراهان کرمانشاه کار می‌کرده، دیگر یک موجی است. آنقدر شیشه شکسته و همسر و بچه‌اش را کتک زده که برده‌اند همان بیمارستان فارابی بستری‌اش کرده‌اند
In a new op-ed for @nytimes, professor of Holocaust and genocide studies @bartov_omer explains why he believes "Israel is committing genocide against the Palestinian people," something Israel denies: nytimes.com/2025/07/15/opi… Back in December, I spoke with Professor Bartov about…
Mehdi Hasan brutally debunks Zionists famous claim excellent speech
[هر نقدی علیه سیاست‌های حاکمیت، دقیقا با این آگاهی نوشته میشه که با دشمنی خارجی و خونخوار مواجهیم و در جهانی نابرابر زندگی میکنیم و نظم مسلط جهانی تماما تبعیض‌آمیزه و قوانین بین‌المللی همه برای سرکوب جهان سوم و کشورهای پایین هرم قدرته. از قضا همینهاست که آدم رو بیشتر نگران میکنه]
من هیچ نهادی رو نمی‌شناسم که تا این اندازه و با این توان در مسیر خودتخریبی پیش بره چنانکه جا پیش می‌ره. مثل ساعت، دقیق و متعهدانه. نه گوشی برای نصیحت داره، نه توانی برای دیدن وضعیت و تغییر و نه اراده‌ای برای ترمیم رابطه با جامعه. تخته گاز بسمت دیوار.
تهران با همه مسأله‌هاش از معدود جغرافیای پیشرو در ایرانه. یکی از مهم‌ترین سکوهای مبارزات زنانه و یکی از اولین نقطه‌هایی در این سرزمین که قدری مدارا و همزیستی رو پذیرفته. اینجا میشه بیشتر «خود» بود و کمتر تظاهر کرد. شهری عمیقا نابرابر اما تا اندازه خوبی متکثر و توانمندساز. شهر ما