Sadjat

یک فریم از زندگی در ایران:

من قبلا خیلی بی‌رحم و سنگ‌دل بودم، نمی‌دونم کی و چطور یهو انقدر بوجی‌موجی و احساساتی شدم.

بچه‌ها شما حالتون خوبه؟ منم نه.

منو فقط پول می‌تونه به وجد بیاره.

آفتابه خریدم، مبارک اداره آب و فاضلاب استان تهران.

نمی‌دونم شاید واقعا مشکل از منه، وگرنه ما که همه‌مون باهم پول نداریم.

این دمای ۳۸ درجه تهران رو اصلا نیستم باهاش، امیدوارم که شوخی باشه جدی.

رنج‌های ما گنج‌های ماست‌ و کیر خر.

از سگ‌دو زدن خسته شدم، کاش حیوون خونگی کسی بودم.

تو گه خوردی که الان تو بهترین سه ماه سالیم.

بچه‌ها ما چی همیم؟

July:

سلام، امیدوارم هیچ‌وقت جای من نباشید، چون سخته.

آقا بخدا هیچ غمی بزرگ‌تر از مستاجر بودن نیست، امیدوارم مستاجر نباشید.

تو گه میخوری وقتی من تو خیابون با گربه‌ها سلام احوال‌پرسی می‌کنم یجوری نگام میکنی که انگار دیوونه‌‌ام.

مدتیه که حس می‌کنم هایده‌ام، آخه هی می‌بینم غم داره دنبالم میاد.

متاسفانه زندگی ادامه داره، غصه بخورید.

وقتی یکی خوابه، اول چایی دم کنید بعد بیدارش کنید.

عجب مکانیسمیه، همش ماشه.

برنج خیس کردم.