زُ

برای ادامه‌ی زندگیم، به یه آدم بغّال(بسیار بغل‌کننده) نیاز دارم.

انقد حرفا دارم ک بزنم عزیزم‌ ولی نه.

تو مووآن میکنی ولی خواهرت هرگز.

دنیا از اون روزی ک بزرگ شدم و مجبور شدم تنهایی برم دندون‌پزشکی دیگه زیبا نبود.

گفت: تو‌ هیچوقت زیادی نیستی، آدما کمن.

من حالم خوب میشه اگه به زور حرفامو ازم بکشین بیرون.

رکورد پلانک خودمو زدم و به.

گِلَمو بغل کردم چون حتی گلِ‌هام حق دارن ک بغل بشن.

وسط بحث جدی گفت فعلا خفه شو لیمیت شدی؛ بدبختانه از هوش مصنوعی هم شانس نیاوردم.

یه چیز بامزه درست کردم بچه‌ها.

اجازه بده مغزمو دربیارم و بندازم تو سطل آشغال؛ خب حالا بگو عزیزم.

چقدر گناه داری تو آدمیزاد.

امروز با بوس از خواب بیدار شدم؛ خدایا شکرت.

نه خوابم مفیده نه بیداریم؛ امیدوارم حداقل مردنم.

چطور میشه ک صدای مامان از آشپزخونه به ما میرسه ولی صدای ما از اتاق نه؟!

اقای اسنپی کلی عذرخواهی کرد ک کولرش خرابه، منم به آنی طرحواره مهرطلبیم فعال شد و گفتم عه‌وا این چه حرفیه جناب؟! اصن هوا به این خوبی، من که لرز کردم.

داشت موهامو ناز میکرد ک بخوابم، خودش زودتر خوابش برد و الان صدای خروپف.

داشتم با خواهرم آروم تو آشپزخونه حرف میزدم ک عموم اومد زد رو شونه‌م گفت کی هست حالا و شوهرخواهرم از تو حال داد زد بیا خودتو لو بده؛ گوشای تیز این خانواده داره اذیتم میکنه.

دوباره دارم بهش فکر میکنم؛ انقد فکر میکنم، فکر میکنم، فکر میکنم ک دیوونه‌ شم‌.

بهترین کاری ک این چندوقت با زندگیم کردم، کام‌بک زدن به سفال و گِل بود.

خوشمزه‌ترین قهوه‌ی دنیارو درست کردم؛ این دیگه زندگیمو درست میکنه.