مأوی

امیدوارم فردا که میرم بیمارستان، قوزمیت هم اونجا باشه.

داشتم دقت میکردم توی برگه ارزیابی این بیمارها هیچ علامت تعجبی وجود نداره. همه چیز منطقی به نظر میاد و جایی برای تعجب نیست.

واقعا چیزی از «ما» نمانده، به نظرم حیف هم نبودیم.

شماهم امتحان کنید جالبه🤝🏻🙂

آخرش معلوم میشه ازم متنفر بوده و ادای رفیق ها رو درمی‌آورده.

کاش همه چیز تکلیف و امتحان بود زجر اصلی بیمارستان هست مخصوصا کودکان

وای صبح شد😭

خبرهای بدی برای دوران امتحاناتم دارم قراره هر شب مثل امشب باشه پس نخون آفرین

انجام تکالیف درسی داره زجرم میده کاش فردا شنبه نبود.

هیچ نجات دهنده‌ای وجود نداره درست رو بخون

هیچکس بلد نیست راهکار بده، خودت فکر کن.

دوتا هورمون کم و زیاد ترشح میشه آدم احساس میکنه میخواد بمیره.

منی که خوابگاهی‌ام و این توییت رو دیدم.

برای خودم هم سواله که چرا انقدر دارم صبر میکنم که به خودش بیاد=)

ممنون میشم که ادمین پیچ کافه‌ها حتما کارمندان محترمشون رو فالو کنن.

یک موی باریک فاصله است تا از همه گروه‌های بچه‌های دانشکده بیام بیرون، سیمکارت جدید بگیرم و با یه خداحافظی خودمو خوشحال کنم.

عبا و ادا✨

قبل از دانشگاه فکر میکردم جنس مخالف غیر قابل اعتماده، ولی الان از دختر خانم‌ها هم میترسم. کلا از همه فرار کنید.

تنبلی ژنتیکی نیست؟

عزیزم من حوصله زندگی رو نداشتم ولی گس وات؟ به خاطر تو داشتم سعی میکردم.