سِباسْتین

گاهی از تو می‌نویسم و گاهی از وطن، گویا مسائل مهم دنیا فقط شمائید.

«یعنی جدی دیگه دلش برا من تنگ نشد؟» بدترین overthink هر شب.

من خودم هیچوقت این ریسک رو نمیکنم که پولمو تو بانک بخوابونم و تبدیل به تتر میکنم، خیلی باحاله که روش ۷ درصد هم سود از کوینکس بگیرم.

ولی داشتن کسی که موقع باختن هم بهت افتخار کنه، خود برده.

دلم یه notification غیرمنتظره میخواد که باعث تپش قلبم بشه.

یکدونه از این گروه‌های طلسم و اینا داشتم یکی عکس کد واشلند گذاشته، حاجی اون شبیه شارژ استفاده شده‌ست:(

اولین رابطه خیلی مهمه، حواست باشه با آدم اشتباه تجربه‌اش نکنی و از همه مهم تر لباس کار بپوش.

ولی تو صبر کردی تا وابسته بشم و بعد رفتی.

تو هیچ وقت مال من نبودی؛ اما از دست دادنت، قلبم رو شکست.

دلتنگ شخصیتی از تو میشم که میتونستی باشیا، ولی نخواستی.

من safe ترین آدمی بودم که میتونستی تو زندگیت داشته باشی، تو بد باختی.

این توییت رو فقط اونایی که دلتنگ زمستون و سرما هستن، لایک کنن.

یکی از قشنگ ترین Love language هام، اینه که Last Seen تلگرامم رو برات باز میکنم.

آدم یک خیانت، یک مرگ عزیز و یک ترک شدن بی دلیل رو تجربه کنه دیگه هیچی تو دنیا شگفت زده‌ش نمیکنه.

نیاز دارم پیامی با مضمون «میخوام ببینمت» دریافت کنم.

انگار همین دیروز بود که آخرین شام رو زدیم و فرستادمش دانشگاه، الانم شام قبل سربازی اجباری🖤.

هر لایک = یک فحش به افراد تابستون فَن

خب خیلی خوش گذشت، Skip کنیم بریم پاییز.

دلم برای تموم چیزایی که نشد باهات تجربه کنم تنگ میشه. خدانگهدار عزیزم.

شما ببین چه غمی تو این قسمت از آهنگ علیرضا قربانی وجود داره: «تو آه منی، اشتباه منی، چگونه هنوز از تو می گویم؟»

-چجوری ناراحتیت رو نشون میدی؟ +به همه جا نگاه میکنم، جز صورتش.