نمازشب

پدر💔

حاجت دادن امام سجاد(ع) چقدر شما مهربانید یا امام سجاد(ع)🌹

امیرالمؤمنین علیه‌السلام هنگام رفتن به صفین، در بیابانی ایستاد. پرسیدند: «اینجا کجاست؟» با اشک فرمود: «کربلاست. اینجا گروهی کشته می‌شوند که بی‌حساب به بهشت می‌روند.» الإرشاد، ج۱، ص۳۳۲

خدایا از گرسنگی کودکان غزه، جگرم می‌سوزد. الْمُسْتَغاثُ بِکَ یاصاحِبَ الزَّمان

امام رضا (ع) می‌فرمایند: خانه‌هایی که در آن‌ها نماز شب خوانده می‌شود، نورش برای اهل آسمان می‌درخشد، همان‌طور که نور ستارگان برای مردم زمین می‌درخشد. منبع: بحارالانوار، ج 87، ص 161

امام سجاد علیه‌السلام در سجده می‌گریست. غلامش پرسید: «غصه‌تان تمام نمی‌شود؟» حضرت فرمود: «یعقوب، یک پسر گم کرده بود و غصه می‌خورد؛ من چه بگویم که جلوی چشمم، پدرم و خاندان‌مان را سر بریدند….» کامل الزیارات، ص۲۱۳

یاد پدرش حسین علیه‌السلام که می‌کرد، محاسنش از اشک تر می‌شد، و همه از دیدن حال او، به گریه می افتادند. بحار، ج۴۵، ص۲۰۷

دستم بسته بود، وقتی زن‌های شامی، آتش بر سرم ریختند، عمامه‌ام سوخت و بعد آن سرم… سوگنامه آل محمد، ص۴۵۹

شکنجه دردناک اسرای کربلا در شام از زبان امام سجاد علیه‌السلام: محاصره با شمشیر و نیزه در میان جمعیت  بازی با سرهای شهدا در برابر چشم زنان حرم  ریختن آب و آتش روی سر اسرا  گرداندن در شهر با طبل و ساز و توهین  عبور دادن از محله‌های یهود برای تحقیر  تلاش برای فروش اسرا به عنوان…

امام سجاد علیه‌السلام فرمود: «عرب و قریش به خویشاوندی با پیامبر صلی‌الله علیه و آله و سلم افتخار می‌کنند، و فرزندان پیامبر، حقشان ضایع و خونشان ریخته شده، پس وای از این مصیبت و  انّا لله و انّا الیه راجعون.» سوگنامه آل محمد، ص۴۵۹

ما را در کوچه‌های شام گرداندند، از صبح تا غروب، با ساز و آواز، و مردم را به کشتنمان تشویق کردند...  سوگنامه آل محمد، ص۴۵۹

ما را در خرابه‌ای انداختند،  بی‌سقف، روزها در گرما، و شب‌ها در سرما... سوگنامه آل محمد، ص۴۵۹

خطبه آتشین امام سجاد علیه‌السلام در کاخ یزید ملعون: منم پسر امیرالمؤمنین علیه‌السلام؛ او که جوانمرد بود، و سخاوتمند و بزرگوار، و صبور و با تقوا، و با اراده و استوار، و شیری شجاع در میدان جنگ… نفس المهموم، ص۴۵۰

به ابوحمزه فرمود: «کشته شدن عادت ما اهل‌بیت است؛ اما اسارت نه؛ به خدا قسم، هروقت به عمه‌ها و خواهرانم نگاه می‌کنم؛ به یاد فرارشان در بیابان از این خیمه به آن خیمه می‌افتم…» مجمع مصائب اهل البیت، الخطیب الهندوبى، ج۱، ص۲۴

پدرم گرسنه کشته شد...! #امام_سجاد

امام سجاد علیه‌السلام، از شدت گریه نزدیک بود نابینا شود. آب می‌دید، بسیار می‌گریست و می‌فرمود: «چطور گریه نکنم؛ پدرم از نوشیدن آبی محروم شد، که همه جاندارها می‌نوشند…» المناقب، ج۴، ص۱۶۶

فرمود: «برای پدرم حسین علیه‌السلام، هفت آسمان گریست، آسمان به هم ریخت، و زمین و درخت‌ها و ماهی‌ها و دریا، و فرشتگان و اهل آسمان عزادار شدند…» لهوف سيد بن طاووس، ص ۲۳۷.