مائِدِ

داری چاییت رو می‌خوری که یهو صدای یخچال قطع می‌شه و می‌فهمی چقدر تنهایی.

چیه این آدمیزاد که از پس یه کنترل احساسات نمیتونه بر بیاد.

سریال شب‌های برره نشون داد که پیاز اشک آدمو در نمیاره ولی گوجه اشک چشم رو در میاره.

من وقتی میخوام جمع خانواده مادری و پدری رو ترک کنم:

آدمی که موز و گردو داخل کیک رو دوست نداره لیاقتش همون خورشت کرفسه.

بچه شماست؟ خدا بهتون صبر بده‌.

رژتو پاک میکنی یا به روش خودم پاکش کنم؟

تنها کسی که باهام سرد برخورد کنه ناراحت نمیشم کولره؛ وگرنه شما سگ کی باشی؟

بنده به کسایی که داریوش گوش میدن احترام خاصی قائلم؛ چاکر همتون.

people born in 1995-2005, how’s life? 😂

به جز امیرحسین قیاسی.

ترکا یه ضرب المثل دارن که میگه «جلوی کسی که گوزیده باید برینی وگرنه فکر میکنه کون نداری.»

یه کسایی میان تو Suggestion اینستاگرامم که واقعا ewww.

«واسه چی اینجا خوابیدی بابا» یکی از تلخ‌ترین دیالوگ‌های جمشید نجات بود.

محتوای تاسیان و عشق ابدی با هم قاطی شدن؛ یه لحظه فکر کردم سیاوش شیرین رو زد کشت.

زندگی شیرین اگه اون روز نمی‌رفت چاپخونه:

هیچوقت فکرشو نمیکردم برای یه سریال بشینم انقد گریه کنم😭💔

تینا پاکروان عزیز، حالمونو تاسیان کردی با پایان این سریال.

شاید خانم دارابی تو اون طبقه زندگی میکنه🤷🏻‍♀️

انرژی زنانه ماهرخ ببینید چجوری بوده که دکتر قلابی گفت چرا ادای هادی چوپان در میاری=)))