Ghazaleh Ahmadi

گناه ما این بود که همه بدبختی و خوش‌بختیمون ایران بود آقای قاضی.

داداش ابلیس به انسان سجده نکرد، تو به سس تپلی سجده می‌کنی؟ چیه این سلطنت‌طلب؟

نمی‌دونم چطوری بگم، ولی کاش همون تحلیلای رابطه و روانکاوی از عشق ابدی رو ادامه بدین و تحلیل انقلاب و تاریخ با تاسیان رو بیخیال بشید. درسته دسته اول هم چرت بود، ولی دهن‌کجی به عقل آدمیزاد نبود حداقل.

به شتر گفتن چرا شاشت از پسه، گفت چیم مث همه کسه؟

اگر فقط ده درصد از زمین‌های مریخ رو زراعی کنیم می‌تونیم به صادرکننده اصلی هندوانه در کهکشان راه شیری تبدیل بشیم.

بچگی درباره هولوکاست می‌خوندیم و تعجب می‌کردیم. بزرگ شدیم و نسل‌کشی و قحطی و جسد بچه‌های سوخته و از گرسنگی مرده رو به صورت زنده برامون پخش کردن تا توحش رو باور کنیم. ما محکوم به تماشا و خشم و نفرت و استیصالیم. ما حتی نمی‌تونیم بگیم نمی‌دونستیم، ما فقط نتونستیم. #GazaHolocaust

آره بابا، بچه‌های غزه رو از سن پایین شستشوی مغزی میدن که برن یهودی بکشن. اینکه بارها توسط صهیونیستا از بچگی تحقیر و تهدید میشن، عزیزانشون رو از دست میدن، آوارگی و گرسنگی میکشن و زندگیشون هیچ چشم‌اندازی نداره مهم نیست. این همه ترومای انباشته واسه مبارزه کافی نیست،شستشوی مغزی میشن!

مردم غزه دارن بر اثر گرسنگی سیستماتیک تحمیل‌شده از سوی اسرائیل می‌میرن. استعاره و کنایه و این‌ها نیست‌ها. تصویر اجسادی میاد که از فرط لاغری و نحیفی حتی نمی‌تونی نگاه‌شون کنی. این حیوانات مدرن دارن با مردم غزه کاری رو می‌کنن که بعید می‌دونم حتی قبایل وحشی با دشمنان‌شون کرده باشن.

از شنبه انقدر فرسوده بودم رویا بافتم که آخر هفته هیچ‌جا نمیرم و هیچ کار نمیکنم و فقط خونه و کتاب و غذای بیرون. پنجشنبه صبحانه با رفیقم رفتم کافه، عصری رفتم با بابا والیبال دیدم، صبح خونه رو تمیز کردم و لوبیاپلو پختم، عصری هم دارم میرم تئاتر و شام. نتیجه برنامه‌ریزی در این اکانت.

ظاهرا روز قیامته و توئیتای حسرت و جشن آزادی سوریه دارن علیه عقل صاحبانشون شهادت میدن.

پس تا اینجا به عنوان فمنیست ایرانی، از یه سری "هموطن" یاد گرفتیم از اینکه خلبانی که بمب رو سرمون میریزه زنه خوشحال باشیم و از اینکه بمبی که رو سرمون میفته روش نوشتن مهسا امینی. از یه سری "هموطن" دیگه هم یاد گرفتیم اینکه بمب میریزه سرمون تقصیر خودمونه که دنبال حق و آزادیمون بودیم.

موضع آدم‌ها در مورد کشتار و نسل‌کشی مساله‌ی اختلاف سلیقه نیست. استقلالی و پرسپولیسی بودن نیست. چپ و راست بودن هم نیست. آدم میخواد کسانی رو دوست خودش بدونه که بتونه تو بزنگاه به ارزش‌های اخلاقیشون اعتماد کنه. آدمی که ذهنش کشتار مظلوم رو توجیه میکنه، با من در یه نظام اخلاقی نیست.

خر to خر: آره بابا، هر بلایی سرت اومده تقصیر خودت بوده. تو احمق و به درد نخور و اضافه‌ای. تا آخر عمرت جیگر خودت رو ریش‌ریش کن و عبور نکن. آفرین.

اومدم جایی که دیوار رو کثیف کرده بود رو دستمال بکشم، شروع کرد بالا پایین پریدن و شکار کردن دستمال. هیچی دیگه، واسه اینکه بازی سلطان زود تموم نشه همه درا و دیوارا و پریزای خونه رو دستمال کشیدم. میوشوق من در پاکیزگی هستن ایشون، الانم خسته شدن از اون همه کار خونه و زحمت.

هر دفعه که می‌بینم یکی با اینکه زن مکرون کتکش بزنه شوخی می‌کنید دلم میخواد دل و روده‌ام رو بالا بیارم. اه بسه دیگه. بیست بار که نباید توضیح داد خشونت از طرف هر بی‌پدری باشه نفرت‌انگیز و قبیحه. مکرون و سیاستاش شرارت محض. ولی آخه چه چیز خنده‌داری تو تحقیر و آزار یه آدم براتون هست؟

البته که سالومه و شیرالی و سگ زرد و شغال به پرستو فروهر میگن پرستوی نظام. زنی که برای حق و آزادی سال‌ها چنین هزینه‌ای داده و باز هم برای دفاع از کشورش صداش رو بلند می‌کنه، عدوی این جانوران نیست، انکار زیست حقیرانه و خائنانه‌شونه. بسوزید کفتارها، ایران کلی آدم مستقل و حسابی داره!

کافیه دو ساعت از اخبار دور باشی و سرت به کارت گرم بشه که برگردی توییتر و ناغافل با عکسای نود کارمندای مرض اینترنشنال مواجه بشی. 😭 بابا اینا دیدنشون با لباس هم کفاره داره دیوثا، این چه کاریه با روحیه حساس و زندگی جنسی شکننده ما میکنین؟ تا اطلاع ثانوی مرگ بر سکس اصلا! :))