فؤاد

+خلاصه اینکه عِطر خوبی از خودتون بجا بگذارید...

+انسان؛ عمیقاً مجموعۀ درد است. دردش از انسان و درمانش هم فقط یک انسان است.

+فقط اینکه فراموشی؛ ادعای بزرگی‌ست. یعنی یادآوری بدون احساسِ درد. آیا فراموش کرده‌ای؟!؟

+تمام حرف؛ بر سر همان چیزی‌ست که از گفتن آن عاجزیم...

+در باب ستایشِ "زمستان"😎 تهران/ بلوار کشاورز/ زمستان ۱۳۹۶

+ گاهی تنها چیزی که نیاز داری؛ دوری از آدم‌هاست...

+نوشته بود؛ آدم‌ها هیچوقت به درد عادت نمی‌کنند فقط از یک جایی دیگر حوصلۀ ابراز کردنش را ندارند.

+چقدر خوب گفته خسرو شکیبایی؛ گاهی نباید صبر کرد. باید رها کرد و رفت تا بدانند اگرچه مانده‌ای، اما رفتن را بلد بوده‌ای...

پاریس بدون ایفل تهران بدون آزادی تاریخ بدون هیتلر شاملو بدون آیدا همه را میتوانم تصور کنم جز منِ بدون تو را...

+آدم‌ها رو از خوب بودن‌شون متنفر نکنید. #پیرپسر

+بزرگترین خیانت آدمیزاد در حق خودش؛ فروختن تنهایی‌اش به آدم‌های بی‌ارزش است.

+باور کنید می‌شود یک نفر را اینقدر نداشت؛ اما بی‌نهایت دوست داشت...

+آدمیزاد به اندازۀ لطافت قلبش؛ رنج می‌کشد. شاید کمی هم بیشتر...

+فراموشی؛ چیزی است که هرگز اتفاق نمی‌افتد...

+آدم‌ها را با "چراهای مانده در ذهن‌شان" رها نکنید. تو با یک خداحافظی ساده می‌روی اما او با هزاران چرای ساخته شده در ذهنش؛ ویران می‌شود.

+ کاش این را می‌دانستی که تو در اوج نبودن‌هایت؛ در خاطرم بسیاری...

+فقط اینکه آدم‌ها ناگهان نمی‌روند. بر آنها چیزی گذشته که چاره ای جز رفتن برایشان نمانده...

رندانِ تشنه‌لب را آبی نمی‌دهد کس گویی ولی‌شناسان رفتند از این ولایت در زلفِ چون کمندش ای دل مپیچ کانجا سرها بریده بینی بی‌جرم و بی‌جنایت #امام_حسین #عاشورا #حافظ

+هیچ‌کس شاید نفهمید؛ آن حس تنهایی‌ام در شب‌های جنگ، برایم ترسناک‌تر و وحشتناک‌تر از موشک و بمب بود...

+گاهی وجود یک آدم در زندگی؛ مثل یک دریچه نور در سیاهی مطلقه. همینقدر اثرگذار.

+خیلی وقت است که از هم عبور کرده‌ایم اما نمیدانم چرا هنوز در من انعکاس داری...