Farzad ☼𓃬
@farzaaddd
ما را نه غم دوزخ و نه حرص بهشت است
«تابنده باد سرنوشت ملتی که در روز مصیبت در پی آن نباشد تا بداند که دیگران در شرایطی مشابه چگونه قواعد بازی را رعایت کرده‌اند و با سادگی و سهولت نخستین چماقی را که به دستش افتد بردارد و تا زمانی بر فرق دشمن بکوبد که احساس سرکوفتگی و انتقام‌جویی جای خود را به تحقیر و دلسوزی دهد».
خیلی حرفه ها! ارشدترین مقام نظامی کشور در پایتخت کشور خودش از دست ماموران دشمن در حال فرار بوده و حتی نتونسته فرار کنه و کشته شده. این رو اگر بالیوود می‌ساخت همه مسخره می‌کردن!
بزرگ‌ترین میراث محمدرضا شاه و پدرش نه راه‌آهن و دانشگاه، که بیدار کردن رؤیای ایرانی بود که می‌توانست بزرگ و پیشرفته باشد. شاید درد امروز، نه فقط از ویرانی، بلکه از دانستن آن چیزیست که می‌توانست باشیم و نیستیم. یادت همیشه جاودان ای شاه وطن‌دوست
من نمی‌فهمم این چه مرضیه که ما داریم. به جای اینکه پیام همایش مونیخ و اعلام آمادگی اپوزیسیون ملی برای تغییر رژیم رو به گوش مردم ایران و قدرت‌های جهان برسونیم، تایملاین پر شده از متلک‌پرانی به چهارتا دوزاری جنده توجه. این‌ها شغلشون اینه که فحش بخرند. چرا به کاسبیشون رونق می‌دین؟
از شخص معتمدی شنیدم که در چند ماه اخیر آب سدها رو رها کردن تا برق تولید کنند. دلیل اینکه در ماه‌های گذشته کمتر قطعی برق داشتیم همین بود و حالا که دیگه آبی باقی نمونده، کمبود برق هم بیشتر شده.
آنچه آمریکا در مذاکرات جدید با آخوند به دنبالشه، می‌تونست پیش‌شرط آتش‌بس باشه ولی ترامپ جایزه صلح نوبل دوست داشت.
یک بار دیگه نیزارهای تالاب انزلی دچار آتش‌سوزی شده. با خشک شدن تالاب، زمین‌خواران سرشناس وابسته به نظام در نیزارها آتش ایجاد می‌کنند تا زمین‌های تالاب رو تصاحب کنند.
نمی‌دونم به شروع اعتراضات از #سبزوار ربط داره یا نه ولی اینترنت ما در یک ساعت اخیر شدیدا کند و پروکسی‌ها محدود شدند.
دیگه زندگی در ایران وارد مرحله Survival Horror شده و داریم رمز و رازهای زنده موندن و بقا رو با هم به اشتراک می‌گذاریم.
بچه‌ها زمانایی که آب قطعه ولی برق وصله، من میتونم با ظرف آب بریزم توی کولر آبی و روشنش کنم تا از گرما نمیریم؟ اگه آره چطور و چقدر؟
رسما اعلام کردن از فردا روزی ۴ ساعت قطعی برق داریم. ۲ ساعت صبح و ۲ ساعت عصر.
مرغداری‌ها به ناچار مجهز به دیزل ژنراتور شدند. یعنی مرغ هم زندگیش از ما بهتره.
تا برق قطع نشده سریع رفتم دوش گرفتم؛ بعد بدو بدو رفتم ماشین رو از پارکینگ خارج کردم. الان احساس می‌کنم از یک پیچ خطرناک زندگی به سلامت عبور کردم.
تنها حالتی که تعطیل کردن تهران در روز چهارشنبه می‌تونه به حل مشکل کم‌آبی کمک کنه اینه که دولت امیدواره مردم در این تعطیلی به شمال برن. تو رو خدا راه حل رو ببینید آخه! سیستم در حال فروپاشی این طوری می‌خواد مشکلاتش رو حل کنه.
کافیه اپ اسنپ رو باز کنید تا از تعداد زیاد ماشین‌هایی که منتظر مسافر هستند وحشت کنید. در چند ماه اخیر تعداد خیلی زیادی از آدم‌ها بی‌کار شدند. مملکت داره جلوی چشم ما مضمحل می‌شه و چون این روند تدریجی و همیشگیه تبدیل به عادت شده. مردم پذیرفتند که فردا باید بدتر از امروز باشه.
بی برقی و بی آبی بعدش مخصوصا تو این گرما همه رو کلافه کرده، جدی جدی مردم تو لبه دیوانگی بسر میبرن، حال هیچکس عادی نیس، مملکت رو هواست، تمام کارگاههای تولیدی متروکه اند، مشاغل خدماتی درون شهری هنوز دارن کجدار و مریز با صبر و تحمل دوطرفه مشتری و مغازه دار رو زمین میکشن خودشونو
نسبت به دهه ۶۰ بسیار بیشتر به برق متکی هستیم و نبود برق فقط موضوع تحمل گرما نیست و واقعا زندگی رو مختل کرده. امروز به یک کار مهم نرسیدم چون برق نداشتیم در پارکینگ رو باز کنم.
چقدر به ریزش در نیروهای مسلح امیدوارید؟ (لطفا صادقانه جواب بدین)
وطن‌پرستان ۱۲ روزه از وطن‌پرستی فقط سفر سالی یک بار به ایران رو می‌خوان.