Alireza

یه کانال داشتم از قدیم ... تصمیم گرفتم با قدرت بیشتری ادامه بدمش توش چیز میز علمی میذارم حتی یه سری از توییت های قبلیم رو بازخوانی می کنم اگه دوست داشتید جوین شید t.me/futuremech

شماهم امتحان کنید جالبه🤝🏻🙂

از این pixelated art خوشم میاد جوری که این اوهام رو ایجاد میکنه که پترن ها همه جا وجود دارن ولی وقتی توی بیگ پیکچر نگاه میکنی درکنار همه این پترن ها، رندومنس نقش پررنگ تری داره.

اونقدی پول واسه لنت ترمز دادم که از این به بعد تصمیم گرفتم دیگه ترمز نگیرم.

دقیقا سوال من

از این نقاشی حس خوبی میگیرم. زن نابینایی که انگار همه چیز براش نابود شده و حالا با وجود اینکه تمام سیم های سازش پاره شده، به سازش تکیه زده و با تنها سیم باقی مونده از سازش مینوازه. نقاشی Hope اثر George Frederic Watts

با تبری که با تیغ اکثریت تیز شده بود، اقلیت را قلع و قمع میکرد.

یه چیزی که متوجهش شدم اینه که یکی از پارادوکس های سنیور بودن و جونیور بودن، اونجاس که سنیور اوکی تره که یوزر یه محصول out source شده باشه یا بتونه یه وظیفه رو به یه آدم دیگه بسپاره و خودش فقط تو مقام ارزیابی و تعیین اسکوپ بشینه

دلیلش؟ عطش کریتور بودن به جای یوزر بودن

کاری به ششصد دلار ندارم برام این جالبه که توی یکی از تخصصی ترین جاب ها، توی بهترین کشور دنیا، عکس پرسونلی یکی از عامل های گزینشه چی ما رو به اینجا رسوند

چجوری به عنوان یه پراجکت منیجر به آدما فشار میشه آورد که یک کار رو سریعتر ولی با تمیزی کمتر انجام بدن؟

دقت کردم تقریبا 80 درصد کارای مفیدی که توی روزمره انجامشون میدم رو چهار سال پیش بلد نبودم.