ح.

|اگر آشفته‌ام،حَرفی به تو ناگفته‌ام.|

نمیدونم ولی ورزش منو نجات میده! برای دوساعت از همه دنیا جدا میشم از همه ناراحتی ها از همه چیزایی که تا الان آزارم دادن.. از آدما..

دوستم بعد از اینکه ۴۳تا ریلز تو یک‌روز براش فرستادم:

خانمای عزیز برای خودتون جمع‌های زنانه درست کنین، شاید سنتون کم باشه و درک نکنین، یا شاید به اینکه دوست مرد بیشتری نسبت به زن‌ها دارید افتخار کنین، اما یه جایی این دوستی‌های زنانه‌س که نجاتتون میده.

نمی‌دونم تو واحدها و شغل‌های دیگه چجوریه اما تجربه من تو چهارشرکت متفاوت نشون داده اگر تو واحد مالی کسی راس ساعت کاری(زودتر هم نه؛ راس تایم) بره، انگار تف کرده تو صورتِ مدیر و همکارا. جدی.

این هم جزو باگ خلقته که تو هر تصمیمی که بگیری در نهایت از یه سری زوایا میتونی پشیمون بشی بابتش.

درسته تحصیلات به تنهایی مهم نیست ولی واقعا میتونه یه معیار هم باشه برای رابطه واقعا ارتباط گرفتن سخت میشه با کسی که اصلا دانشگاه نرفته یا حتی وقتی سطح دانشگاه‌ها متفاوته نمیدونم چجوری اثباتش کنم ولی نمیشه انگار دنیاها متفاوتن

بابا من کل هفته منتظرم پنجشنبه و جمعه برسه، چرا آخر هفته انقدر سریع می‌گذره؟ یه چرت می‌زنم، یه اپیزود سریال می‌بینم، چندساعت دوستامو می‌بینم، سریع شده جمعه‌شب.

تئاتر "یخ‌بستگی" رو دیدیم. ایده متفاوت و قشنگی داشت، موسیقی و صحنه بسیار زیبا و بازی‌ سارا بهرامی و مجتبی پیرزاده هم واقعاً خوب بود. به نظرم ۸/۱۰ .

خیلی از مسائلی که اکثر آدم‌ها کاملا ساده ازشون عبور می‌کنن، برای من واقعا سخت می‌گذره، عمیقاً باهاشون درگیر می‌شم، درد می‌شه میره تو استخونم، کوه می‌شه جلوم و نمی‌تونم ازش بالا برم. نمی‌دونم شایدم بی‌جنبه‌م ولی خب خسته‌ و رنجیده هم هستم‌. کاش بس.

مود سویینگم به شدیدترین حد خودش رسیده. یک لحظه آرومم یک لحظه مضطرب، دقیقه‌ی بعد خوشحالم و ثانیه‌ی بعد غمگین. یک دقیقه دلتنگم و لحظه‌ی بعد متنفر، یک ساعت خشم داره جونمو می‌خوره و ساعت بعد بی‌حسم و هیچی برام مهم نیست، امروز می‌خوام برم و فردا می‌خوام بسازم.

خوشحالم. امروز واقعاً نیاز به یه خبر خوب داشتم.

|یک فیلم، یک کتاب، یک پادکست و یک آهنگ محبوبم؛ تیر ۱۴۰۴|

وقتی رفیقام یه پیشرفتی میکنن قند تو دلم آب میشه؛ دمشون گرم، دهنشون گاییده شده، لیاقتشون خیلی بیشتر از ایناست.

|تیر ۱۴۰۴|

همین درباره شرکت ما هم صدق می‌کنه.

گوشی آدم داغ می‌کنه، ماشین‌ها کنار خیابون جوش میارن، تکون می‌خوری نوچ می‌شی، یو‌وی ۱۱ تو صورتته، با کولر هم خنک نمی‌شی بعد یه عده اسکل چون زمستون زود هوا تاریک می‌شه تصمیم می‌گیرن تابستون فن باشن. عقل تابستون فن.

محل کارم کاملاً پتانسیل این رو داره که از شغلی که عاشقشم، متنفر شم.

هرکس در حدِ وسع خودش کیر می‌زنه تو اعصابم.

همه چی پول میخواد. غذای سالم، ورزش، سفر، لباس واسه پول باید کار کنم(اگه تازه حقوق بدن به موقع) کار میکنمم وقت هیچی ندارم.