reyyan bilge

birisine mesafelenme nedenlerimin başında verdiği ya da vermesini bekleyip de alamadığım tepkiler yatıyor. sadece kendine odaklı olup senin nasıl olduğunla dahi ilgilenmemesi, bir şeyini bile merak etmemesi, mutlu veya başarılı olduğun, iyi hissettiğin anları aşağı çekmesi vs.

genelde neşeli ve enerjik olan insanlar, çevresindekileri eğlendirmek ve canlandırmak için ellerinden geleni yapıyor. ve bu, onların enerjisini tüketmiyor, bilakis yakınlarını güldürüp hafiflettikçe kendileri daha bir mutlu oluyor.

hinlik ve kurnazlık zekilikmiş gibi pazarlanıyor ama zekanın, hırsla ve gururla yoğrulmuş, üzerine de agresif sos dökülmüş hali aslında.

This is one of those images you instantly know will appear in history books of the future. And people will wonder how we allowed this to happen.

yaşla yüklenen en sevdiğim modüllerden biri, başkasını olduğu gibi kabullenmeyi öğrenmek, değiştirmeyle vakit kaybetmemek ve değişmeyeceğini fark ettiğinde ona göre davranmayı bilmek.

i'm at my most delusional when i'm picking how many books to bring on a trip

3lü arkadaşlıkların olayı 2li kombinasyonlarla 3.yü çekiştirmektir.

bu ülkede, "eskiden şu harikaydı ama şimdi berbat" veya "eskiden rezil kepaze bir düzen vardı, şimdiyse süper" diyebileceğiniz ve daha da önemlisi her kesimin mutabık kalabileceği bir örnek bile yok galiba.

ister romantik, ister arkadaş veya aile ilişkisi olsun, bir kişiyle zaman geçirmekten keyif alma oranın ne kadar artarsa, o ilişkinin sağlam kalma ihtimali de o kadar artıyor sanırım.

laf sokmak, pasif agresifliğin tavan yaptığı bir durum. doğrudan ve net olarak konuşacak bir ilişki dinamiği geliştirememiş insanların vur kaçlarındandır, sağlıklı bir tarafı yok yani.

Literally spit out a drink LMAO 🤣

çalışmak ruha şifa. canınız mı sıkıldı, moraliniz mi bozuldu zihninizi bir şeyle meşgul edin. kocaman hedeflerle değil çünkü onlar için de zihinsel hazırlık gerekir çoğu zaman ve gözünüzde büyüyüp can sıkıntısına eklenir. onun yerine, yarım kalan bir işin ucundan tutun ve…

birini kıyasıya eleştirirken, aynı şeyleri yapan "senden" olunca duralar ve hatta aleni yanlışları mantığa bürür de sanki az önce ötekine laf atan sen değilmişsin gibi, kendi adamını aklamaya kalkarsan, rasyonaliteyle beraber ahlaki üstünlüğü de kaybediyorsun. ve buna sadece…

Rümeysa'nın ağzından, kendi hikayesini ve gözaltındaki koşulları okumak isterseniz Vanity Fair'de yazısı çıktı! Niye Vanity Fair derseniz, yazının içeriği ve hitap ettiği kitle göz önüne alınarak, avukat ekibiyle birlikte karar verdiler. vanityfair.com/news/story/rum…

sıkılmanın ne olduğunu bilmeyen nesiller büyüyor. halbuki sıkılmak, zihin için gerekli. sıkıldığında ne olduğunu, nasıl hissettiğini bilmeli ki bir çocuk, sıkılmamak için ne yapması gerektiğini kendi kendine keşfetsin. özetle, sıkılan zihin yaratıcı olmayı öğrenir.

ötekine bu kadar önyargılı olup, berikini kendinden küçük görüp, o öteki ve berikilerin seni insan yerine koyup da haklarını gözetmesini beklemek ütopik kalıyor bu memlekette.

ciddi bir kavram kargaşası var bu ülkede. kimin neyi niye yaptığını bildiğini dahi sanmıyorum çoğu zaman. laiklik, senden başka inancı, dünya görüşü ve fikri olan arkadaşlarının, kendi mezuniyetlerinde açtığı pankartın önüne geçmek değil ki. kim hangi pankartı isterse açar,…

her akademisyen entelektüel değildir elbette ama her entelektüelin gücü sorgulama hakkı mahfuzdur. güce sorgusuz sualsiz, hatta başkalarını susturarak, hizmet eden ise entelektüel olmadığı gibi olsa olsa titr meraklısı, sözümona akademisyendir.

öyle bir güven vermelisin ki sevdiğine, yakın uzak fark etmeksizin onu hayatında tutacağını, değişen yaşamlara rağmen aynı dili konuşacağını, arkada da kalsan önden de gitsen her daim destekçisi olacağını bilir.