Parsa Ansari

من در بچگی وقتی شنیدم پلوتو دیگه سیاره نیست.

امشب صدای تیشه از بیستون نیامد

هر روزی که مهاجرتش نزدیک‌تر میشه، سایه من توی خیابون طولانی‌تر میشه.

مقدمات مربا

مامان‌بزرگم سال ۵۴ رفته سینما شاهد، پاشنه طلا رو دیده. امشب بعد ۵۰ سال دارم می‌برمش همونجا زن و بچه رو ببینه.

گاهی فکر می‌کنم اگه تناسخی باشه، توی زندگی‌های قبلی مگه چقدر پلید بودم که اینبار توی همچین جهنمی متولد شدم؟

مامان و خاله خیلی جدی تصمیم گرفتن اگه قطعی آب شدت گرفت از ته کچل کنن. باید از داییم خواهش کنم روی ماشینش شعله‌افکن و نیزه انفجاری نصب کنه تا برای مد مکس کامل آماده شیم.

هم دروغ، هم دشمن، هم خشکسالی

سلام دوستان؛ اتاقی توی رُم سراغ ندارید؟ (موقت فقط آگست باشه هم قبوله) ریتوییت بکنید هم ممنون می‌شم.

استمرار موفقیت میاره، روز منفی پنجاهم تا اختراع ماشین زمان

هنوز به ‌پت‌هایی که زمان جنگ رهاشون کردن فکر می‌کنم.

گندالف از دامبلدور خوش‌سفرتره.

مثل مورچه‌هایی که شاخک‌هاشون رو به هم می‌زنن، همه دارن توی خیابون به هم آدرس میدن.

بنده و زن شهرام شکوهی

این آخرین دوره اکونومی من برای نوجوانان تا پایان امسال خواهد بود. ممنون میشم برسونید به دست نوجوانان علاقه‌مند.

از آدم خردمندی که اهل نصیحت نیست خوشم میاد.

خیلی خوشحالم ❤️✨

بازی‌کردن رفتار مشترکی است که در میان موجودات هوشمند ساکن در سیاره‌ی سوم این منظومه مشاهده می‌شود.

«All that is gold does not glitter, Not all those who wander are lost; The old that is strong does not wither, Deep roots are not reached by the frost.»