Ehsan Shavarebi

After six years of hard work, I am delighted to announce that my book “A Numismatic History of Barikot” has been published by the Austrian Academy of Sciences Press! @oeaw @oeai_oeaw 👉 verlag.oeaw.ac.at/produkt/a-numi… 👉 austriaca.at/?arp=0x00401c20

«بازگشت فلامینگو ها به رضائیه» روایتی‌ست از کوچ فلامینگوها به دریاچه‌ی ارومیه، سال ۱۳۵۳. این مستند با فرود هواپیمای اسکندر فیروز رییس سازمان محیط‌زیست ایران و مارلین پرکینز جانورشناس آمریکایی در جزیره‌ «کبودان»، بزرگترین جزیره دریاچه ارومیه آغاز می‌شود.

حتی انتخاب کلمات و شیوهٔ تعریفشان از کار یک باستان‌شناس شرم‌آور است: «ابتدا مکانی را که ممکن است در آن از گذشته‌های دور آثاری وجود داشته باشد، شناسایی می‌کنند. سپس با وسایل مختلف در آن مکان حفّاری می‌کنند و اشیا را از دل خاک بیرون می‌آورند.» این چه فرقی دارد با کار حفاران قاچاق؟!

زمانی کتاب‌های درسی تاریخ مدارس ایران را محمدعلی فروغی، رشید یاسمی، رضازادهٔ شفق، نصرالله فلسفی و پرویز ناتل خانلری می‌نوشتند. امروز اما این کار را سپرده‌اند به عده‌ای نادان که حتی تفاوت باستان‌شناسی و دیرینه‌شناسی را نمی‌دادند و کنار تعریف باستان‌شناس اسکلت دایناسور می‌کشند!

جایی هم خواندم که در سال ۱۳۵۵، معمار دفتر ویژهٔ شهبانو فرح پهلوی, منوچهر ایرانپور، در راستای علاقهٔ شهبانو به گردآوری و حفظ هنر دوران قاجار، فرهنگسرای نگارستان را برای اجرای موسیقی سنتی و تئاتر در محوطهٔ کاخ قدیمی رضا شاه طراحی کرد، که پس از ۵۷ تکمیل و تبدیل به موزهٔ قران شد.

در سال ۱۳۴۶، مهرداد پهلبد، وزیر فرهنگ و هنر، برای نامگذاری نخستین تالار اپرا و بالهٔ ایران نظر چهارده نفر از بزرگان فرهنگ و ادب و هنر ایران را جویا شده بود. نهایتاً، نام «رودکی» به انتخاب اکثریت آن جمع برای این تالار برگزیده شد. فهرست اسامی آن چهارده نفر در ادامه آمده است: 👇 ۳/۱

این رشته‌توییت را حتماً بخوانید. مرکز موسیقی تهران و تالار کنسرت بزرگ آن، با طراحی نادر اردلان، یکی دیگر از طرح‌های فرهنگی بزرگ و پیشرو در روزگار پهلوی بود که افسوس هرگز مجال اجرا نیافت. پس از فاجعۀ ۵۷، به جای مرکز موسیقی تهران، مرکز اجلاس سران کشورهای اسلامی ساختند! 🤦🏻‍♂️

در اواخر دههٔ ۵۰، گروه معماری ماندالا سفارش طراحی خانه‌ای تازه برای ارکستر سمفونیک تهران گرفت. تالار رودکی دیگر پاسخ‌گو نبود و قرار شد تالاری با‌شکوه با طرحی پیشرو و آکوستیک منحصر به فرد در تهران ساخته شود. مشاور هنری پروژه: هربرت فون کارایان، رهبر مشهور ارکستر فیلارمونیک برلین!

به دعوت دوست و همکار گرامی، دکتر سهیل دلشاد (@qishti_marduk)، فردا جمعه ۲۷ تیر، ساعت ۲۱ به وقت ایران (۱۹:۳۰ اروپای مرکزی)، دربارهٔ سکه‌هایی که به همراه الواح زرین و سیمین داریوش بزرگ در کاوشهای تخت جمشید پیدا شدند صحبت خواهم کرد. نشست در کانال تلگرام زیر: t.me/rabtupsharri

هربرت فون کارایان و ارکستر فیلارمونیک برلین در آبان ۱۳۵۴ سه شب در تالار رودکی روی صحنه رفتند: ۱۷، ۱۸ و ۲۰ آبان. در دو شب نخست، سمفونی‌های چهارم و پنجم بتهوون، و در شب سوم، با حضور شهبانو و آریامهر، سمفونی «هافنر» موتسارت، «تیل اویلن‌ شپیگل» اشتراوس و سمفونی دوم برامس اجرا شد.

پایان شب سیه سپید است.

محمد‌علی فروغی: «روشنفکر واقعی آن نیست که فقط سخن زیبا بگوید، بلکه آن است که با عمل خود راه را برای دیگران روشن کند، حتی اگر به قیمت تنهایی و ناسپاسی تمام شود.» #تاریخ

به شمایل خسرو پرویز هم می‌رسند. کمی صبر داشته باشید! عکس از کتاب درسی تاریخ آموزش و پرورش.

صدام حسین هم زمانی چهرهٔ کریه خود را در جامهٔ فرمانروایان آشوری و بابلی به تصویر می‌کشید و تاریخ میان‌رودان باستان را بازیچهٔ اهداف پست و کثیف خود می‌کرد. دیدیم که سرنوشتش چه شد...

هر دم از این باغ بری می‌رسد! از بحران میراث فرهنگی در ایران هر چه بگوییم کم است. هفته‌ای نیست که گوشه‌ای از میراث کهن این سرزمین را ویران نکنند. «حدود ساعت ۱۲، بدون هیچ هماهنگی، ماشین‌آلات سنگین و چند ده کامیون خاک‌برداری وارد محوطه شدند و بخش‌هایی از معماری زیرزمینی تخریب شد.»

دیشب شهرداری اصفهان آثار سلجوقی کمرزرین را با بولدوزر نابود کرد!

در میان سیل اخبار تلخ نابودی میراث فرهنگی ایران، این خبر امروز مسرت‌بخش بود. محوطه‌های پارینه‌سنگی درهٔ خرم‌آباد، شامل غارهای کَلدَر، قَمَری، گیلوَران، یافته، کُنجی و پناهگاه سنگی گَر اَرجِنِه، در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیدند.