Azadeh Daneshvar

چرخش تو در این سماع، روایت سوزناک دلتنگی من است، هر چرخشت، فریادی است که عمق جانم را از آتش نبودنت می‌سوزاند. #سوگ_خواهر

بازگشت به اجتماع اشتباه بود؛ جملات دلسوزانه، نمک بر زخمم است: «خوبه که برگشتی»، «خوشحالم حالت بهتره»! نمی‌دانند برای هر بار بیرون رفتن، چند روز در تاریکی پنهان می‌شوم؛ چطور حفظ ظاهر می‌کنم که ترحم کسی جلب نشود. مرگ طبیعی باید نزدیک باشد وگرنه جنون نبودنت نابودم می‌کند. #سوگ_خواهر

«من از همه‌ شما هموطنان عزیزم می‌خواهم تا به ایران فکر کنید.» آریامهر، فراتر از پادشاهی، تجسم اقتدار و مهربانی بود. در نگاه‌شان عشقی خالص به ایران موج می‌زد؛شاه ایران را می‌فهمید،ایران را می‌خواست و در پی ساخت ایران بود؛ نمادی از ایران‌دوستی، نه در شعار، که در عمل. یادشان گرامی🖤

ياد خاندان ايران‌ساز پهلوى گرامى ❤️ #رضا_شاه_روحت_شاد #آریامهر_روحت_شاد

ملت ایران شایستهٔ صلح، دموکراسی و آزادی‌ست. برای همین است که من مبارزه می‌کنم و به همین دلیل است که این رژیم باید برود.

بسیاری از وضعیت نابه‌سامان ایران می‌گویند، بدون اینکه از سرآغازش، یعنی شورش۵۷ حرف بزنند. نه فقط حاکمانِ ایران‌ستیز، بلکه رمانتیک‌های سیاسی هم با حمایت از اصلاح‌طلبان نااهل به بقای ج.ا کمک کردند و شریک این فاجعه‌اند. محافظت از ایران، خرد می‌خواهد، نه دل‌نگرانی. #پاينده_ایران

باید کیک شکلاتی بپزم و با یه بطری شراب بیام خونه‌ات؛ بگم بیا کمی نفس بکشیم… تو و اون لحظه‌های معمولیِ عمیق، شدید حسرت. من از زندگی انتظار زیادی نداشتم، برخلاف تو که همیشه در تلاش بودی. من فقط خواهرم رو می‌خواستم و هنوزم می‌خوام؛ زیادی بود برام؟ باید بمیرم از این درد. #سوگ_خواهر

از غزه و گرسنگی می‌گویید! هنوز فراموش نکرده‌ام در ایرانی که فقیر نیست اما ثروتش را حکومت با فساد، خیانت و بی‌خردی به باد داده، زنی برای یک ساندویچ فلافل، درون قبر خالی، تنش را به سه مرد فروخت. اینجا گرسنگی هم تنهاتره، هم بی‌صدا‌تر و هم بی‌پناه‌تر. انسانیت‌تان، تابع رضایت ج.ا است.

اگه طاقتشو دارید بخونید. 200 تا پوکه تیر از محل تیربارون این بچه و خانواده اش جمع شده که 30 تاش سهم رها کوچولوی ۲ساله بوده.نوشته رو بخون،بچه دستش از پنجره بیرون بوده داشته بازی میکرده،تیر اول رو زدن به دست بچه...۳۰ تا تیر کلاش به بدن بچه ۲ساله ،میفهمی؟

دوباره آخر شب‌گردی ختم شد به تو اما پیاده نشدم و برگشتم خونه، سه ساعت بعد‌ دوباره اومدم… از این بلاتکلیفی و دلتنگی بی‌پایان بیزارم. نمی‌خوام بیام اینجا ولی نمی‌دونم کجا دنبالت بگردم. چند روزه صدات تو سرمه: «خواهر کوچولوی من…» آرزو، این زندگی نیست، شکنجه‌ی روزمره‌ست. #سوگ_خواهر