Atefeh

مرا سفر به كجا می بَرَد؟ كجاست جای رسيدن؟ و پهن كردن يك فرش و بی خيال نشستن و گوش دادن به صدای شستن يك ظرف زير شير مجاور؟ #سهراب_سپهری #کجاست_جای_رسیدن #کجاست_جای_رسیدن

بازی بابک حمیدیان در تاسیان که اتفاقا نسبت به بازی‌‌های دیگه‌ش ضعیف‌تر بود. یک لهجه تهرونی مصنوعی و درنیامده‌ای هم داشت.

صدری این هفته هم باز ناراحته، میگه زیر آوار خونه شهدای جنگ در تهران بطری مشروبات الکلی پیدا شده پس اینا شهید نیستند، چون شهادت مرگ سرخه و به صورتی‌ها و شارب خمر نباید گفت شهید.

از بین این فیلم‌های نمادین و اجتماعی سالهای اخیر، من جنگ‌جهانی سوم رو دوست داشتم، البته دیوار داخلی هم خوب بود. ولی برادران لیلا و کیک محبوب من خیلی گل‌درشت و ناجالب بودند.

دیر اخبار آتش‌سوزی مجتمع انزلی رو دیدم و تا اسم ساختمون رو خوندم یادم اومد فروشگاه دوستم اونجاست، پیام دادم ببینم حال خودش خوبه، دیدم برام نوشته زندگیم سوخت. خیلی‌وقته دیگه کاری از دست کلمه‌ها و جمله‌ها برای تسلی برنمیاد.

جایی در دعای دفع ظالم، امام هادی از ظلم‌های متوکل به خدا شکایت میکنند و فرمودند: "و شرش چنان مرا فرا گرفته که از تحمل آن بازمانده‌ام، نمی‌دانم چگونه ظلمش را برطرف کنم و از هر که یاری خواسته‌ام تنهایم گذاشت" این روزها تصاویری از غزه میبینم که مدام زیر لب این جمله رو تکرار میکنم.

در جهان، تنها یک جمعیت مسلمان حامی فلسطین وجود نداره، مخصوصا بعد از ۲۰۱۲ و جنگ سوریه چندین گروه و عقیده متفاوت پدید اومده، اینجا ممکنه یک تجمع در حمایت از فلسطین در خیابان ببینید که هم‌زمان مثلا طرفدار الجولانی باشن یا اصلا از ایران و ایرانی متنفر باشن.

برخلاف تعدادی اخبار فارسی، در بریتانیا حمایت از فلسطین و شرکت در راهپیمایی جرم‌انگاری نشده، فعالیت یک گروه از بین گروه‌های حامی فلسطین به اسم Palestine Action مجرمانه تشخیص داده شده و حمایت از فلسطین تحت اسم این گروه جرمه.

فراستی برای توصیف فیلم پیرپسر بهش گفت ویل‌دورانت در شیره‌کش‌خونه :))) خلاقانه بود.